"vanuit Zuid Limburg bekeken"

Interessante columns, artikelen, films enz. ter promotie van onze "Duivensport fijne hobby!"
Paul Grolleman
Stamtafel asdoffer
Berichten: 3292
Lid geworden op: za mei 09, 2009 18:31
Locatie: Combinatie vd Bosch - Grolleman, Landgraaf

Re: "vanuit Zuid Limburg bekeken"

Bericht door Paul Grolleman »

Column nr 15

George de Jongh en zijn Sweet Memory’s aan Paleis Soestdijk

Vandaag “vanuit Zuid Limburg bekeken” een beetje apart verhaal over de Persoon die eigenlijk “het gezicht naar buiten toe” is van ons allemaal.

In de Militaire Loopbaan van de huidige Directeur van de Nederlandse Postduivenhouders Organisatie te Veenendaal loopt als een Rode Draad zijn periode als Cadet van de Koninklijke Militaire Academie te Breda.
Een Academie die borg stond voor een adequate en gedegen Opleiding niet alleen maar voor de Taak die hen te wachten stond als verdedigers van ons Vaderland maar meer nog hen allen vormde als MENS.
De traditie binnen het Tamboerkorps “Prins Bernhard” wilde dat elke leidinggevende van het tamboerkorps, bij de afsluiting van zijn functie als leidinggevende, tijdens het jaarlijkse “voorspelen” op paleis Soestdijk voor de ogen van Prins Bernhard, door zijn Collega’s in de vijver voor het Paleis wordt gekieperd. George de Jongh vormde daarop geen uitzondering zoals we allen hebben kunnen zien en vooral ook beluisteren in de schitterende serie die de Evangelische Omroep momenteel uitzend over Personen die vaker met Koningin Juliana en prins Bernhard in aanraking kwamen. Onze Directeur vervult daarin een grote rol en op zijn eigen charmante en gedegen wijze laat hij de kijkers meegenieten van een tijd die voorgoed historie is. Gevat maar met een ondertoon van Humor en vooral RESPECT blikt George terug op deze ook voor hem zo bijzondere periode in zijn Leven.
Met een gulle lach op het gezicht herinnerde zich George die keer dat hij, eigenlijk op speciaal verzoek van de Prins, een Generaal (de Gouverneur van de KMA), mocht overhalen hem te “begeleiden” bij diens niet voorziene duik waar George natuurlijk ook zelf mee het water in moest. Uit voorzorg had de Generaal wel zijn Uniformjasje maar uitgetrokken. Inderdaad Sweet memory’s zoals reeds aangehaald vooral aan een Prins die een soms een heerlijk kwajongensgedrag demonstreerde maar bovenal ook een zeer aimabel Man was..!!
Immers, zo velen hebben niet het genoegen gehad onze Koninklijke Familie en dan vooral Prins Bernhard van zo nabij en op vaak ongedwongen wijze mee te maken zoals George de Jongh, dus onderdeel van een schitterend Decorum waar we de Prins zien zoals hij ook was, Charmant en Geestig maar vooral als een zeer Waardevol Mens voor ons Land.
Dank je wel George maar ook een beetje met jaloerse blikken zullen velen over twee weken weer op de EO afstemmen om dan wellicht ook de Duivenverzorger van onze Prins nog eens te zien. Eigenlijk George ben je in gewoon Nederlands een “Bofkont” dat je dit alles hebt mogen ervaren, het heeft je mede gevormd tot de Man die je nu eigenlijk nog steeds bent “Organisatorisch een Kei met grote gehechtheid aan Goede Omgangsvormen”. Daarom beste George, blijf wie je bent in het belang van ons allen die Duivensport als Hobby of zo men wil als Passie hebben, als Militair gevormd en afgesloten na een fantastische Loopbaan bij Defensie door de kundige Voorzitter van de NPO, Albert Jan de Jong bij onze Organisatie weten binnen te loodsen. Alleen al daarom verdient Albert Jan de Jong ons volle Respect en Dankbaarheid zeker nu hij de rol van Voorzitter niet meer kan invullen.

“Dat je geen Duivensportverleden hebt is juist een enorm voordeel, je wordt immers totaal niet gehinderd door vetes en conflicten uit het verleden, je staat er onbevangen en volkomen CLEAN kompleet boven”.Mister George de Jongh, met genoegen zal ik dus de serie verder bekijken maar nu al wil ik je de EER geven die je toekomt. Bedankt voor alles wat je reeds gepresteerd hebt voor onze sport en vooral, blijf, desnoods tegen nieuwe structuren in, de koers volgen die jij mede hebt uitgestippeld. Afwijken of verlaten betekent de genadeklap voor de Duivensport.
In deze zin reik ik je symbolisch mijn uitgestoken hand als teken van bereidheid en inzet om de duivensport ook te laten overleven in de komende twee jaar om daarna met een compleet nieuw Elan Vital verder te gaan. Vergeet dus nooit de “Leer” van Henri-Louis Bergson”. “Vanuit Zuid Limburg” bekeken dus, George, Proficiat en Dank..!!

Colla Alberts
Paul Grolleman
Stamtafel asdoffer
Berichten: 3292
Lid geworden op: za mei 09, 2009 18:31
Locatie: Combinatie vd Bosch - Grolleman, Landgraaf

Re: "vanuit Zuid Limburg bekeken"

Bericht door Paul Grolleman »

“Column vanuit Zuid Limburg bekeken”

Soms beste vrienden en vriendinnen, realiseert men zich te laat welke enorme verdiensten bepaalde personen wel niet hebben, daarom ‘vanuit Zuid Limburg bekeken’ een Ode zoals velen van u, mijn trouwe lezersschare zeker weer op haar juiste merites weten te schatten en waarderen. Veel Leesgenot wens ik u allen toe.!!

“Eresaluut aan Jan Cobben, Nuth”
Hommage aan Man die Limburgse duivensport mede haar Gezicht gaf

Zeer vaak komt men te laat als men een Eerbetoon wil brengen aan een of ander Persoon, daarom dat ik absoluut ‘nog op tijd’ een van Limburgs meest markante en toonaangevende Mensen in enkele aparte Columns nog eens in het Zonnetje wilde plaatsen. Daartoe grijp ik terug naar een beproefde manier te weten in enkele Columns die het verleden nog eens oprakelen zodat ook zij die Jan Cobben NIET goed gekend hebben zich toch een beeld kunnen vormen van een van de meest beroemde & markante Limburgse (duiven)-Zonen. Dat hij die prominente rol kon spelen is zeer zeker mede een verdienste van zijn echtgenote, zonder Haar had ook Jan dit nooit kunnen volbrengen. Dit Eresaluut geldt dus ook voor Mevrouw Cobben waarvoor wij haar dolgraag een welverdiend Dank U wel willen toeroepen. Afbeelding
Jan Cobben portretteren is niet eenvoudig maar tegelijkertijd ook weer wel, open en vooral eerlijk, gedreven en dan weer even pas op de plaats, kortom, een Persoon die wij NU bijna niet meer hebben in Nederland maar er tegelijkertijd zo enorm veel nood aan hebben. Vaak betrappen we ons immers op gedachten als “potdorie, was Jan nog maar aan het roer” als er weer eens iets raars gebeurt in onze sport.
Jan Cobben was op de eerste plaats een fenomenaal goed Duivenliefhebber, vooral met zijn beroemde ‘666-1974 heeft hij een dynastie van kopvliegers geschapen zoals onder andere zijn ’02, zoon van de ’66-74 die half Limburg aan de Top heeft geholpen zoals o.a. Jo Haagmans uit Hoensbroek die met een zoon van deze geweldenaar liefst 2 jaar na elkaar de 1e Provinciaal Argenton op zijn naam wist te schrijven. Maar ook de nu op een enorm hoog niveau acterende Combinatie Lei Kurvers - Dr Henk DeWeerd, in feite vormde een koppeling Jan Cobben x Hein Brassé de opmaat naar een zelden geziene reeks Topresultaten op de ‘wonderhokken’ in Arensgenhout/Hulsberg. Ook de 1e Nat. Dax van John Crombach was weer eentje rechtstreeks van Jan Cobben uit Nuth, ook Pierre Schlangen zaliger en vele, vele anderen zijn aan de top gekomen met duiven uit Nuth, duiven van onze matador Jan Cobben.
Maar ook bij Jan zelf regen zich de superuitslagen aaneen, je was immers pas echt zeker van een kopprijs als je de Zuivelhandelaar uit de Nuinhofstraat geklopt had. Dat Jan als dikverdiende beloning ook Kampioen van Nederland werd gaf extra cachet en standing aan een kundig liefhebber.
Maar niet alleen als liefhebber die excellent met de van oorsprong Jan Slabbers duiven naar de top was opgeklommen wist hij zich te profileren, ook als uiterst deskundig Bestuurder zetelde hij alras in vele organen die beslisten over de Toekomst van onze sport. Als Voorzitter van de Limburgse Duivenbond “Phoenix” gaf hij zijn mening maar vooral kwaliteiten tijdens vergaderingen zowel Lokaal, Provinciaal & Landelijk, als Jan het woord nam luisterde men, een kwaliteit die alleen maar weggelegd is voor Persoonlijkheden die naam ook waardig.
De perikelen in de toenmalige CCZuid lieten hem niet onberoerd, raakten hem ook als Zakenman midden in het Hart, toch bleef hij standvastig het ingenomen Bestuursbesluit verdedigen, liet zich niet intimideren en juist dit gegeven zorgde dat er ook in Limburg langzaam het besef kwam dat men de samenwerking met de andere Limburgse verzendingsbond “CLBvP” niet uit de weg moest gaan. De eerste schuchtere pogingen resulteerden in het samen organiseren van de Jubileumvlucht uit Bourges, een eclatant succes wat smaakte naar meer.
Meerdere vluchten volgden en dan kwam het moment dat men ook Landelijk tot de conclusie kwam dat versnippering uitgebannen moest worden er waren immers meerdere “Bonden” actief die allen hun eigen charme en aanhang hadden maar zeker niet bijdroegen tot een goed functionerende Landelijke Organisatie. U weet hoe zoiets gaat, vergaderingen, afgrijzen en verguizing, kwade koppen en zelfs liep het soms wel eens uit de hand zodat er harde woorden gesproken moesten worden, kortom zeer vaak een sfeer die bol stond van wantrouwen en verdachtmakingen.
Om in deze situaties het hoofd koel te houden was niet altijd gemakkelijk, toch slaagde men in Limburg er mede door het kalme rustige optreden van vooral Jan Cobben en Gerard Kokkeler in om alles vrij sereen te laten verlopen. Jan moest natuurlijk zijn verenigingen bezoeken en telkens weer opnieuw aankaarten waarom de fusie ook en vooral in Limburg gestalte moest krijgen. Een taak die Jan op zijn schouders nam en niet terugdeinsde voor soms ‘zware avonden’ als tegenstanders alle mogelijke maar vooral onmogelijke standpunten aangrepen om toch maar van de fusie af te zien. In zulke situaties komt de ‘echte, ware Bestuurder’ altijd weer bovendrijven en zulk een Bestuurder was Jan Cobben. Dat de fusiebesprekingen uiteindelijk resulteerden in een nieuwe Afdeling Limburg is wellicht de grootste overwinning die Jan behaald heeft, dat deze boreling onder zijn bezielende leiding kwam te staan was een terechte erkenning van zijn Grote Kwaliteit ‘Mensen Binden’. Jan werd dus de eerste Voorzitter van de fonkelnieuwe Afdeling Limburg, een opgave waarvan hij zich met verve kweet in deze uiterst moeilijke en nog altijd licht ontvlambare periode waar hij invulling gaf aan wat zijn ‘erfgenamen’ later aan goodwill konden oogsten. Het moge duidelijk zijn dat alles samenballen in een aflevering onmogelijk is, daarom volgende week het tweede deel over het leven van Jan Cobben.
Copyright Colla Alberts, Gronsveld
Paul Grolleman
Stamtafel asdoffer
Berichten: 3292
Lid geworden op: za mei 09, 2009 18:31
Locatie: Combinatie vd Bosch - Grolleman, Landgraaf

Re: "vanuit Zuid Limburg bekeken"

Bericht door Paul Grolleman »

Eresaluut aan Jan Cobben, Nuth deel 2

Zoals in mijn vorige column reeds aangehaald heeft Jan Cobben zijn welverdiende sporen achtergelaten voor wat betreft de Limburgse Duivensport. Vele jaren immers was deze gedreven zakenman Voorzitter van Duivenbond “Phoenix” met vooral Leden in de Oostelijke Mijnstreek & Midden en Noord Limburg.
Graag zou ik weleens willen uitrekenen hoeveel kilometers Jan heeft afgelegd in zijn auto om, zeker in Najaar- & Winter ontelbare Jubilarissen en Verenigingen te Fêteren. Als Jan Cobben het woord nam werd het muisstil, allen die het aanging werden op een fantastische wijze gehuldigd en of onderscheiden, steeds was er ruimte voor die persoonlijke noot waardoor men zich op dat moment de belangrijkste mensen ter wereld konden voelen.
Nooit verlegen om zich goed uit te drukken, dat kwam Jan zeker ook van pas als hij in vergaderingen de orde moest handhaven op een wijze die nooit kwetsend was maar wel altijd zeer duidelijk, dan wist iedereen het weer, tot hier en niet verder. Toch had Jan graag dat zijn Medebestuurders hun mening gaven zodat er een bestuiving van goede ideeën plaats kon vinden waar iedereen zijn en haar voordeel mee kon doen.
Zelf maakte ik Jan Cobben voor de eerste maal mee tijdens een Kampioenenhuldiging van zijn Phoenix te Horn, ik had de Grote Eer aan te mogen schuiven aan de tafel van Dhr. & Mevr. Jeurninck uit Sevenum, juist, de Nationale winnaars van o.a. Dax & Montauban en deze laatste zelfs in 2009 & 2010 met dezelfde fantastische doffer maar dit terzijde. Precies volgens een vooraf vastgesteld tijdschema kwamen de Liefhebbers naar voren om zich door Jan te laten onderdompelen in opperste vreugde en gelukzaligheid, deze huldiging ervoer ik toen als Eregast maar dus toch een buitenstaander zijnde, voor hen die het aangaat is er niets mooiers denkbaar dan de warme, welgemeende woorden van Jan Cobben in ontvangst te mogen nemen.
Later bij de fusie van de twee Limburgse Bonden werd Jan de man die de kar moest gaan trekken, kar die zeker als er “stront aan de knikker was” weleens een extra duw nodig had om weer vlot te kunnen rijden. Jan was dit toevertrouwd want zoals gezegd, als Jan het woord nam kwamen er zinnige woorden uit waar iedereen ook precies wist hoe ver te kunnen gaan.
Dat juist zijn afscheidsvergadering uitmondde in een kleine Poolse Landdag was ronduit schandalig temeer niemand van zijn medebestuurders toen een hand uitstak om de verzamelde Afgevaardigden te wijzen op hun fatsoen en vooral de PLICHT om geen persoonlijke vetes op het laatste moment nog even uit te vechten.
In een andere ruimte stond Mevrouw Cobben en het hele Gezin geduldig te wachten tot ze samen met Burgemeester Binderhagel van Nuth, naar binnen mochten want Jan Cobben werd immers door onze Koningin terecht ZELF eens gehuldigd voor alles wat hij zoals gepresteerd had ten voordele van Anderen. Toen de Burgemeester hoorde dat het “daarbinnen” niet zo goed liep kwam hij tijdens de vergadering gewoon binnen om op een fenomenale wijze de verzamelde Heren Afgevaardigden evenals het Bestuur Afdeling Limburg fijntjes maar wel effectief de oren te wassen zonder dat het kwetsend overkwam. De Burgemeester sprak daarop Jan Cobben toe op een wijze zoals ik zelden iemand eerder heb meegemaakt, toen ook stond het voor mij vast, deze Burgemeester wil ik interviewen iets wat later dan ook is gebeurd.
Jan Cobben kreeg de versierselen opgespeld door zijn Echtgenote waarmee hij werd opgenomen als Ridder in de Orde van Oranje Nassau, deze Koninklijke Dank U Wel geldt in feite ook voor Mevr. Cobben en het HELE Gezin, immers, zeer vaak kon Jan niet in eigen kring op vele verjaardagen aanwezig zijn daar zijn aanwezigheid elders vereist was. Dus Mevrouw Cobben, bij deze met terugwerkende kracht PROFICIAT en heel veel DANK.
Zij immers was de hele dag druk in de weer in hun winkel waar zij samen met Jan hard moesten werken in hun Zuivelzaak waar Jan ook nog bestellingen afleverde tot in de wijde omtrek. Zij deed het met plezier want ook zij vertoefde graag in de grote tuin als de duiven terugkeerden van de vlucht, de vele “letters” moesten immers voorzien worden van koude of warme dranken, altijd aanwezig in de grote “dugout” welke Jan in de tuin had staan.
Ook hier speelde Jan de eerste viool, ontelbaar de keren dat hij de winnende duif geklokt had iets wat zeker op zijn favoriete vluchten zeer vaak het geval was. Velen kwamen dan ook speciaal naar feestavonden verspreid over heel Limburg om een gooi te doen naar de schenking van Jan Cobben want dat is de keerzijde van de successtory, als Voorzitter kon hij nooit weigeren een bon of jonge duif te schenken welke meestal de verenigingskassen goed spekten.
Zeer velen slaagden wonderwel met zijn duiven, Nationale & Bondszeges werden behaald door liefhebbers met Jan Cobben duiven. Zijn voornaamste afstamming werd gehaald bij Jan Slabbers in Swalmen, de twee Jannen waren niet groot van postuur maar onklopbare “GROTEN” als het om duiven ging. Zelf beschouw ik Jan Slabbers als mijn allergrootste vriend en over enkele weken is Jan Slabbers alweer 10 jaar dood, waar blijft de tijd.
Met zijn wereldberoemde ‘666-74 rechtstreeks “made in Swalmen” opende zich de deur naar een sportieve loopbaan die velen ook vandaag nog velen de adem beneemt. Deze ‘666-74 (volle broer van de eveneens fameuze ‘766-74 van Hein Brassé) schonk o.a. de ’02. Wat deze paraat heeft gemaakt is bijna bovenaards, hele boeken kan men vol schrijven met zijn exploten op de vluchten & op het kweekhok, een van de grootste Kampioensduiven die ooit zijn geboren. Maar u weet hoe het gaat, de bron begon leeg te raken want de goede oude Basis was nog slechts sporadisch aanwezig, al de goede basisduiven waren geschonken aan anderen.
De grootste zege echter kreeg Jan toen zijn kleinzoon, Paul Grolleman, eveneens grote interesse toonde voor de duivensport, inmiddels is Paul de Manager en Soigneur van het legendarische hok waardoor de weg terug naar de TOP langzaam maar gestaag us ingeslagen, Paul heeft eveneens de feeling om goed met duiven om te gaan, voor Opa Jan een weldaad zeker nu het allemaal niet meer zo vlotjes gaat met Jan als gewend.
Daarom dat Paul ook de laatste duiven van hun fenomenale stam terug probeert in te kruisen met duiven van andere liefhebbers waar Jan Cobben duiven de boventoon voeren. We gunnen het Paul maar meer nog Jan dat dit lukt, stel je voor, in pakweg 2013 een 1e Nationaal vliegen door het “hok Jan Cobben & Kleinzoon” van eender welke Grote Fondvlucht, ik gun het hen van harte.
Soms komt Heimwee bovendrijven naar de goede oude tijden, naar een tijd waarin ook voor Jan alles nog op rolletjes liep, die tijd is helaas voorbij maar ik hoop dat Jan toch nog volop kan genieten van zijn grote hobby, de duiven, zeker met behulp van zijn Echtgenote, een schat van een Vrouw en dat wil NU toch maar eens gezegd hebben, zijn Gezin en natuurlijk de kleinkinderen met een hoofdrol voor Paul Grolleman die de loopbaan van zijn Grootvader nieuw leven inblaast met goede en aansprekende resultaten.
Heer & Mevrouw Cobben in Nuth, bedankt dat ik weer eens op zulk een prachtige wijze met u MOCHT en KON van gedachten wisselen. U weet, wie zijn Verleden niet kent heeft geen Toekomst, U kent het Verleden en dus wacht er een Grote Toekomst op U allen. Het ga U allen goed en Paul, zet je beste beentje voort zodat de naam Jan Cobben nooit in vergetelheid zal geraken!!

Copyright Colla Alberts 2011
Paul Grolleman
Stamtafel asdoffer
Berichten: 3292
Lid geworden op: za mei 09, 2009 18:31
Locatie: Combinatie vd Bosch - Grolleman, Landgraaf

Re: "vanuit Zuid Limburg bekeken"

Bericht door Paul Grolleman »

Fondvluchten zijn voor fijnproevers

De laatste weken zien publicaties het licht die niet veel op hebben met vluchten van de lange adem, integendeel, dat deze Personen wellicht ‘twee vuiltjes’ in hun ogen hebben lijkt me verdedig- en aanvaardbaar.
Zoals iedere Fondspeler kan en zal beamen is de sfeer in een inzetlokaal van een hoger en beter gehalte dan dit waar uitsluitend Programmaspelers inkorven, dit is geen verwijt maar gewoon een constatering. Daarom dat bijna elke kritiek op de gang van zaken bij de Fondvluchten vaak komt van stukjesschrijvers die zelf deze vluchten niet spelen. Zeer recent kreeg ik nog zulk een ‘epistel’ onder ogen, maar ja, iedereen is vrij om zijn of haar mening te geven dus ook deze gekken gunnen wij dit recht op een verwrongen mening. Ik kom vaak in gesprek met mensen als een Ad De Maa, Jos Kester, Piet Boyen, Thei & Gerrit Bours, Huub Hermans, Jan Cobben e.v.a. maar dan hebben we het wel over de Toppers, zij allen immers hebben een Grote Status binnen onze sport niet alleen als liefhebber maar ook als Mens, weten wat het betekent om IEDERE discipline te waarderen en vooral iedereen in zijn of haar waarde te laten. Daarom dat bepaalde stukjes ook bij hen voor gefronste wenkbrauwen zorgen “ach, als zulke idioten menen hun negativisme op deze wijze te moeten spuien, laat ze want veel lager kun zij immers niet zakken” zijn veelgehoorde argumenten. Fondvluchten zijn Goddank niet het terrein van deze negatievelingen, de omstandigheden verschillen immers sterk en de Liefhebbers hebben veel minder grip om een prestatie van buitenaf wat te helpen. De duiven zitten minimaal 3 of 4 en soms meer dagen in de reismand, de controle is veel beter zodat snoodaards veel sneller tegen de lamp lopen ook al zal ‘foetelen’ wel nooit uitgeroeid kunnen worden. Neem alleen al de inkorfprocedure, in hoeveel lokalen worden reglementen niet met voeten getreden, staat de datalogger pal naast de inkorfantenne en wordt slechts sporadisch het ringnummer hardop genoemd. Niet waar..??!! Dan bent u echt een ‘vreemdeling in Jeruzalem’. Hoe anders werkt het bij een Nationale of ZLU vlucht, hier gebeuren geen gekke dingen ook al is op St Vincent 2011 nog eens bewezen dat niet in ELK lokaal alles volgens de reglementen verloopt, overal immers kunnen ‘verknipte’ personages toeslaan. Welk een genot om vele uren op je favorieten te mogen wachten, het steeds maar weer telefoontjes krijgen en de diverse sites in de gaten houden zoals uiteraard de www.dezlu.nl of www.fondduiven.com waar we de meeste Limburgers terug zien, voor onze Friese, Drentse, Groningse & Overijsselse vrienden is er www.deblauwband.nl en www.pipa.be voor de internationale aankomsten die een extra dimensie geven aan elke vlucht. Natuurlijk zijn hier verschillen welke logisch voor ieder NORMAAL DENKEND Mens te verklaren zijn maar er zullen altijd wel gekken opstaan die deze verschillen in verslaggeving niet snappen, niet snappen kunnen daar zij uitsluitend hun negatieve uitingen kunnen volgen.
Chapeau voor bovengenoemde sites want zij voorzien ons elke vlucht van zeer veel relevante informatie. De ZLU stopt na 200 meldingen waar fondduiven probeert de Limburgse aankomsten nog wat langer in beeld te brengen, pipa is de plek waar je iedere ingebrachte melding kan zien en natuurlijk kan hier geen ‘klassement’ van opgemaakt worden, waarom ook..??!!
Dus blijf ik bij mijn stelling dat wij als Fondliefhebbers ‘goed bediend’ worden wat eigenlijk ook bij het programmaspel mogelijk zou moeten zijn maar dat is helaas niet mogelijk. Enige smet op de meldlijsten van de ZLU is het feit dat niet alle meldposten hun duiven blijven doorgeven waardoor de teller “aangemelde duiven” niet bij de tijd is, jammer want juist dat gegeven maakt een juiste interpretatie van de eventuele duur van een vlucht kompleet. Dus zou ik de meldposten verplichten om elke aangekomen duif ook aan de Centrale Meldpost door te geven, gelukkig doet de overgrote meerderheid dit reeds maar de posten die dit nog niet doen onthouden hun inkorvers toch een massa relevante informatie.
Maar nogmaals, Fondvluchten zijn evenementen waar we met vele duizenden elke week reikhalzend naar uitkijken, zijn aantrekkelijk voor allen die hun hobby juist op zulke vluchten optimaal beleven. Het ontbreekt daarom personen aan elk beetje van fatsoen om juist op deze groep af te geven, zulke overpeinzingen komen alleen van gekken en andere idioten. Leve De Duivensport Totaal waar iedereen zijn of haar discipline vindt om de geliefde hobby te genieten. Of je nou blij bent met een prijsje of uitsluitend focust op Kopprijzen, dat maakt ieder voor zichzelf uit. Afgeven op hoe men de duivensport beleefd is van een dermate laag niveau dat ik hier niet nader op wil ingaan. We kunnen natuurlijk alleen maar de TOP-5 van een vlucht aandacht geven maar dan zou de sport zeer vlug foetsie zijn wegens gebrek aan liefhebbers.
Zoals wij Fondliefhebbers genieten van onze vluchten mogen de Programmavliegers wat ons betreft eveneens volop elke week de verrichtingen in hun discipline met blije gezichten genieten.
“Vanuit Zuid Limburg bekeken” geldt vandaag nog veel meer als gisteren “we hebben elkaar zeer hard nodig” feit dat alle schrijvers onder ogen moeten willen zien. Tot volgende week.

Copyright Colla Alberts
Paul Grolleman
Stamtafel asdoffer
Berichten: 3292
Lid geworden op: za mei 09, 2009 18:31
Locatie: Combinatie vd Bosch - Grolleman, Landgraaf

Re: "vanuit Zuid Limburg bekeken"

Bericht door Paul Grolleman »

Column nr 17
Grote Mijnheren in onze DuivenSport

Afgelopen week nog een uitvoerig gesprek gehad met een onzer “Grote Mijnheren”, we hebben het over Ad de Maa uit Het Westland. Al vele jaren speelt Ad op een zeer hoog niveau maar dit jaar slaat tot nog toe bijna alles. Praktisch geen verliezen, vele Kopprijzen en een zeer hoog gemiddelde wat wil een Mens nog meer. Ad kreeg een aanbod om zijn Eendaagse Fondduiven te verkopen maar dat sloeg deze gewezen Tuinder resoluut af “wat heb ik aan geld als mijn beste duiven er niet meer zijn, nu geniet ik elke week volop van hun capriolen tijdens de vluchtjes om het hok. Geld kan mijn vreugde, neen puur Genot is een veel beter woord, niet vervangen wat ik telkens weer beleef als zij terugkeren van de vluchten. Duivensport is mooi zeker als je dan ook nog eens goede resultaten kunt laten bijschrijven. Wij zouden er niet zonder kunnen”.
Ware woorden van vakman Ad de Maa, toen hij zijn Tuin verkocht had hij immers zijn duiven die voor de nodige afleiding zorgden en hem vrijwaarden voor een val in dat zwarte gat. Zijn Liefde voor de Zangkunst maakt dat Ad lid is van een gerenommeerd Mannenkoor, diepgelovig bovendien. Een waarlijk Grote Mijnheer, ook als Mens. Chapeau voor deze Grootmeester uit Den Hoorn die veel doet om de jaarlijkse Feestavond te laten slagen.
Paul Grolleman is nog zeer jong maar toch al manager & soigneur van een Tophok, zijn Opa immers is Jan Cobben de Grootmeester die niet alleen zelf een Topper was maar ontelbaar velen onhoog heeft laten katapulteren naar een bijzonder hoog niveau. Daarom dat ik hoop en er eigenlijk gewoon op reken, dat Paul met zijn beide voeten op de grond blijft staan zoals hij dat nou al doet. Ook dan zal Paul voor de rest van zijn Leven gewoon een Grote Mijnheer zijn, net als zijn Opa.
Thei Bours, een Levende Legende, de Topper uit Elsloo, zo zouden wij wel nog wat door kunnen gaan. Zelf heb ik Thei al eens ‘Der König von Limburg” genoemd, een Eretitel die Thei op het lijf geschreven is. Liefst 24 maal won hij een Bonds- of Provinciale zege met als absoluut hoogtepunt Bourges van de toen nog twee Bonden in Limburg, Phoenix & CLBvP. Thei verpletterde alles met Goud, Zilver & Brons met een nooit eerder gezien aantal prijzen op de koop toe. Thei is echter ook vaak door ziektes en operaties aan vooral zijn Hart gedwarsboomd, anders was zijn nu al onnavolgbare Erelijst nog veel langer geweest. Weet u nog dat Thei de Olympiade vlucht won in 1994..?? Met grote overmacht won hij deze door de NPO ingerichte vlucht en schreef daarmee weer eens extra historie. Thei is waarlijk een Grote Mijnheer die ik als een persoonlijke vriend beschouw, hij zorgt dat iedereen die naast zijn schoenen wil lopen snel weer in het gareel loopt door zulke mensen fijntjes naar hun 10 Provinciale zeges te vragen welke zij uiteraard NIET kunnen tonen. Met zijn broer Gerrit Bours hebben we eveneens een Topper die geweldig tekeer kan gaan op vele vluchten. Onnodig te zeggen dat de meeste duiven van broer Thei komen maar zeer vaak komt het ook voor dat Gerrit zijn broer met klinkende en tot de verbeelding sprekende resultaten naar het tweede plan verwijst. De van oorsprong Harrie van Brienen & van Loon duiven vormen bij Thei & Gerrit ook vandaag nog de ijzersterke basis, aangevuld met enkele andere soorten. Ook Gerrit Bours behoort tot dat kleine selecte groepje van Grote Mijnheren die ook voor de Samenleving oog en oor hebben.
Huub Hermans uit Born heeft voor bijna 100% geput aan de rijke Bron van Thei Bours, bijna elke zaterdag voormiddag is Huub bij Thei om te praten en vooral ook de mening van de Grootmeester te peilen. Thei Bours immers is een wandelende Encyclopedie die exact weet waar Abraham de mosterd vandaan haalt. “Zoek het niet in potjes & flesjes maar zorg dat je alles onder controle hebt op je hok” is een van de Credo’s van Thei. “Duivenliefhebber moet je 365 dagen per jaar zijn als je tenminste mee wilt spelen in het wekelijkse Programmaspel, er met de pet naar gooien wordt onmiddellijk afgestraft” aldus de Grootmeester. Huub Hermans is op weg naar wellicht de allermooiste Titel uit zijn rijke loopbaan en wat gunnen we het deze Gemeente Ambtenaar en zijn fijne Gezin van Ganser Harte. Met recht dus kan Huub Hermans uit Born een Grote Mijnheer genoemd worden die ook in zijn Samenspel en vereniging zeer veel en goed werk opknapt.
Ook Jos Kester hoort in deze Eregalerij thuis, elke dag wil hij zijn omvangrijke kolonie duiven vertroetelen, elke dag present en dan vele uren tussen zijn gevederde vriendjes verblijven, dan is Jos in zijn element. Ir. Ruud Verhoef is meer dan de helft van zijn beschikbare tijd onderweg “ergens in de wereld”, overal waar over tomaten gesproken wordt is Ruud erbij, zaden veredelen en wat dies meer is zijn Vak en dankzij Jos kan hij toch volop van de duiven genieten ondanks Jos dus praktisch alle werk alleen moet opknappen. Onder de naam Kester/Verhoef nemen zij zeer succesvol deel aan de vluchten met vele overwinningen en Tele Text noteringen. In een waarlijk Paradijselijke omgeving is het een komen en gaan van zijn ECHTE vrienden zoals Dave en Cees en vele, vele anderen. Zeker 6 tot 8 maal per week hebben wij contact, wat is er mooier dan spreken met vrienden?! Voor mij zijn Jos en Ruud Grote Mijnheren met hun Hart op de juiste plaats.
Wat is de moraal van deze Column? Wel, ook al speel je de sterren van de Hemel al ben je een veelvraat aan overwinningen, dat alles telt niet als je medespelers die het duivenspel meer zien als een aardige vrijetijdsbezigheid niet voor vol aanziet. In onze sport geldt immers op de eerste plaats het dagelijks omgaan met Levende Dieren, wezens die RECHT hebben op bescherming, dat is de PLICHT van ons allen die besluiten of besloten hebben om in de duivensport te stappen. Niet alleen maar de Grote Zeges tellen, neen, ook hoe men staat tegenover hen die het wellicht minder goed getroffen hebben maar TOCH duivenliefhebber in Hart en Nieren zijn.
Een “Grote Mijnheer” zijn betekent dus op de eerste plaats MENS zijn in de goede betekenis van het woord.
Dat is “vanuit Zuid Limburg bekeken” de Echte waarde van de duivensport, volgende keer opnieuw wat Mannen die het verdienen eens extra als Grote Mijnheer gepresenteerd te worden.

Copyright Colla Alberts
Gesloten